اعترافات یک ذهن ناخودآگاه

شاید بتوانم با آنچه هستم تو را راضی نمایم اما هیچ وقت نمی توانم با آنچه نیستم، ناخودآگاه غیر قابل کنترل و حقیقت یاب تو را متقاعد کنم.
شاید بتوانم باکارهایی که کردم چهره ام را زیبا کنم اما هیچ وقت نمی توانم با کارهایی که نکردم، از خودم در ناخودآگاه تو چیزی بر جای بگذارم.
شاید بتوانم با حرف هایی که نزدم خودم را پشت نقاب افکارم قایم کنم، اما حرفهایی که زدم بهتر از هر چیزی آنها را نمایان ساخت.
شاید بتوانم با ادعاهایم تو را راضی کنم، غافل از اینکه آنها ادعایی بیش نبودند که با گفتن آن، ضعفم را در برابرشان بازگو می کردم.
برای همین است که ترجیح میدهم بیشتر از پیش ساکت باشم